Verblijf op Aarde

  Actualiteiten vindt u hier
Weersverwachting voor vandaag

Laatste wolkenfoto
 Klik hier voor meer astronomische gegevens.
Wordt elk uur ververst.

 
 NAAR WEBLOG



 

Kan ik met terugwerkende kracht vervolgd worden?
In die woelige jaren van de vorige eeuw heb ik "Johnson moordenaar" geroepen. Niet in mijn beschermde huis, maar vele malen op straat in demonstraties. Als men mij begin jaren tachtig gevraagd zou hebben achter de publicaties van BLUF te gaan staan, zou ik geen moment getwijfeld hebben. Met gepaste trots zou ik mijn naam geleend hebben om tussen die van Ton Regtien, Geert Mak, Nico Schouten, Theo de Roos, Gerard van Westerloo, Joost Divendal, Lucas Reynders, Martin van Amerongen en vele anderen te staan.


Bedrijfsleven associeert zich graag met politici die de zaak flessen

Na zijn ministerschap in de kabinetten van  Van Agt, waar hij de portefeuille Economische Zaken bekleedde, vervulde Van Aardenne een groot aantal maatschappelijke functies. Het Nederlandse bedrijfsleven was helemaal vergeten dat hij de bevolking en het parlement bedroog en dat hij dik 300 miljoen aan belastinggeld zonder instemming van de TK naar een scheepswerf had geloodst. Misschien vindt het bedrijfsleven dat juist wel goed.Zo bekleedde deze VVD-er, die bekend stond om zijn bekakte stem alsof hij bij voortduring een aardappel in zijn keel had, vele commissariaten zoals bij DSM te Heerlen.



 Of..................
Heeft iemand het ooit over al die captains of industry, die werknemers onder het afgesproken minimumloon uitbetaalden, hun bedrijven hebben gesloten en duizenden arbeiders de straat op schopten en in een ver goedkoop lonenland een nieuw productiebedrijf opzetten. Of al die gasten die met voorkennis de beurs opgingen en daar hun handel dreven met illegaal verkregen kennis. Allemaal onwettig.

 Duyvendak en c.s. verdienen lintje
Rioolblad de Telegraaf is geheugen kwijt

Oud minister van Economische Zaken Gijs Van Aardenne liet zijn ambtenaren stiekem en hard werken aan de ontwikkeling van kernenergie, terwijl de Tweede Kamer en de Nederlandse bevolking daar tegen waren. Hij was het daar niet mee eens en ging daar tegenin, stiekem en in strijd met de parlementaire democratie, want dat mocht niemand weten.

 In die dagen hoorde je de Telegraaf er niet over. De Telegraaf zou er goed aan doen de jacht te openen op diegenen die de democratie echt om zeep helpen of een slechte dienst bewijzen en voornamelijk aan zichzelf denken. Maar de Telegraaf is er nooit in geslaagd om de "goede kant" te kiezen. Haar eigen geschiedenis zit haar in de weg.

Tijdens de Tweede Wereldoorlog drukte de drukkerij van De Telegraaf pro-Duitse bladen, waaronder de Deutsche Zeitung in den Niederlanden en liet Telegraafdirecteur Holdert de NSB en de Nazi's binnenmarcheren in de kolommen van de krant. Holdert en zijn Telegraaf collaboreerde met de Duitse SS en de NSB. Op 27 november 1946 viel Telegraafdirecteur Holdert bij zijn arrestatie door de mand, toen een litteken onder zijn arm zichtbaar werd. Het was afkomstig van het operatief verwijderde bloedgroep teken van de SS.
Ook na de oorlog zou de Telegraaf in de Nederlandse krantenwereld zich blijven profileren met het voeren van politieke campagnes op de redactionele pagina's, bijv. door de verkettering van alles in de samenleving dat rook naar tegencultuur en nieuwe sociale bewegingen in de jaren 60 en 70 van de vorige eeuw.
Na de oorlog heeft de Commissie voor de Perszuivering geoordeeld dat Holdert het behoud van zijn kranten heeft bewerkstelligd door uit pure baatzucht en welbewust met de vijand te heulen, financiële steun te verlenen aan diens handlangers en verraderlijke en vijandelijke propaganda te voeren. Het oordeel van de Commissie betekende voor de krant een verschijningsverbod voor dertig jaar. Dat verbod werd in 1949 opgeheven. Jammer.

En nu zien we allerlei actievoerders uit de jaren zeventig en tachtig van de vorige eeuw zich in allerlei bochten wringen om aan de toorn van rechts te ontkomen. Minister Cramer weet niet hoe snel ze zich in een officiële persverklaring  zo volledig mogelijk distancieert van de diefstal van geheime documenten en van publicatie ervan door BLUF. In de verklaring zegt ze dat ze zich niets meer kan herinneren over de steunbetuiging in 1986 aan het weekblad Bluf. "Ik kan mij moeilijk voorstellen dat ik deze steunbetuiging heb ondertekend, ook al gezien het feit dat zowel mijn voornaam als mijn achternaam verkeerd gespeld zijn". Zij heeft accountantskantoor Ernst & Young ingeschakeld om een onderzoek in te stellen.
Cramer kon beter haar mond houden. Natuurlijk is ze toen benaderd voor de sympatiebetuiging. Dat haar naam niet goed in de Volkskrantadvertentie stond ligt simpel aan het feit dat er toen werd rondgebeld en zoals vele andere ondertekenaars zeggen, werd de tekst snel voorgelezen. Die rondbeller was al blij dat Cramer 'ja' zei en spelde haar naam niet goed toen de advertentie werd doorgegeven. Wedden dat Ernst & Young met zo'n verhaal komen.

Wie nog veel meer over het rioolblad wil weten kan hierover in de literatuur terecht. Nog makkelijker is het om even naar Wikipedia te gaan, waar de kwalijke kanten van dit blad uitvoerig belicht worden.

U luistert naar Radio 2

Even geheugen opfrissen over mijnheer Van Aardenne
Van Aardenne werd in 1964 voor de Volkspartij voor Vrijheid en Democratie  lid van de gemeenteraad van Dordrecht en zou dat tot 1977 blijven. Van 1970 tot 1972 was hij wethouder van Dordrecht. In 1971 werd hij gekozen in de Tweede Kamer, waar hij zich vooral bezig hield met Sociale Zaken, Volksgezondheid en Binnenlandse Zaken. Ook was hij een tijdlang financieel woordvoerder van de VVD-fractie. In 1977 werd hij minister van Economische Zaken in het eerste kabinet Van Agt. Tijdens zijn eerste periode als minister had hij vooral te maken met de problematiek van kern-energie en de grote problemen in de scheepsbouw. Na de verkiezingen van 1981 was hij opnieuw,


Illustratie: Siegfried Woldhek

zij het kort. kamerlid. In het eerste kabinet Lubbers vervulde hij opnieuw het ministerschap van economische zaken en was daarnaast vicepremier.

Van Aardenne had meer op zijn geweten
Van Aardenne raakte in grote problemen tijdens de Parlementaire enquête naar de RSV-werf. Uit dit onderzoek bleek dat Van Aardenne de Tweede Kamer niet had ingelicht over een bedrag van 330 miljoen staatssteun dat hij tijdens zijn eerste periode als minister had verleend. Een meerderheid wilde aan deze "politieke doodzonde" geen consequenties verbinden maar iedereen was het erover eens dat de positie van Van Aardenne was geschaad.
Een aantal politici in de PVV en VVD die nu om het hardst actievoerders van toen veroordelen en hen tot "bekentenissen" wil dwingen, maken zichzelf tot de nieuwe reactionairen. Van Aardenne ging verder als "aangeschoten wild" een term die in het RSV-debat voor het eerst in de Nederlandse politiek werd geïntroduceerd. Het was dan ook niet verwonderlijk, dat hij toen al aankondigde, na afloop van de betreffende kabinetsperiode de politiek te zullen verlaten. Overigens wordt sinds deze enquête het opzettelijk onjuist voorlichten van het parlement door een Minister nog altijd als "politieke doodzonde" bestempeld.











Update: 28 augustus 2008

© Copyright 2008 - J.M.J.F.Janssen - Hilversum