 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
Bekijk
de nieuwe foto's zoals die onlangs door de Hubble gemaakt zijn. Klik
daarvoor op het plaatjes hiernaast.
![]()
Beweeg de muiswijzer hierboven om in te zoomen
op Galactisch stelsel
|
|
|
|
|
 |
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
Ongekende werelden
Galactische nevels zijn wolken van stof en materie in de
spiraalarmen van een melkwegstelsel. Het zijn plaatselijke concentraties van
interstellaire materie en is de broedplaats van nieuwe sterren. De
galactische nevels worden onder-verdeeld in emissienevels en donkere nevels,
waarvan sommige met een kleine telescoop te zien zijn. Een andere soort, de
wolken van neutrale waterstof, kunnen slechts waargenomen worden met behulp
van radiostraling. Een bekend voorbeeld van een emissienevel, met het blote
oog als een wazig vlekje te zien, is de Orionnevel (M42 en M43), waar
ik vandaan kom. Deze staat betrekkelijk dicht bij ons in het melkwegstelsel
(1.500 lichtjaar) onder de 'gordel' van Orion. Bijzondere metingen
door Aardmensen leverden op dat het
midden van de nevel ca. 4.000 vrije elektronen per cm³ bevat en dat de
temperatuur van dit gas 9.000° K is. De volgende
elementen zijn er gevonden: voornamelijk waterstof, verder neon, stikstof en
zwavel en
een beetje argon en chloor. De ouderdom van de groep sterren in Orion wordt geschat op 300.000 jaar. Betrekkelijk jong dus.
Orionnevel, met daarin duidelijk zichtbaar de Trapeziumsterren.
Uitdijende bol in de ruimte
Een ster veertig keer meer dan de massa van de Zon blaast een geweldige bol met
materiaal de ruimte in.
Op deze foto die de Hubble maakte is een glimp te zien van de uitdijende bol,
genaamd de Bubble Nebula (NGC 7635). De gespierde ster (beneden in
beeld) is ingesloten in de heldere blauwe bol. De dichte gasmassa in de
omgeving van de ster vormt met zijn materie de gedaante van een bol. De
Nebula is maar liefst 6 lichtjaar in doorsnee en dijt uit met een snelheid
van 7 miljoen km per uur. De Nebula staat op 7.100 lichtjaar van de Aarde in
het sterrenbeeld Cassiopeia.
Vuurwerk bij
sterrenformatie
Soms wordt de Aardmens een gebeurtenis openbaar die hij niet voor mogelijk
hield, zoals hier bij de galaxie NGC 4212. Op een afstand van
13 miljoen
lichtjaar van de Aarde worden hier uit interstellair gas en stof clusters
van nieuwe sterren gevormd. Op de afbeelding is te zien de stappen in de
formatie en evolutie van sterren en sterrenclusters. Wolken van gloeiend gas
en omgeven door heldere sterrenclusters, domineren deze afbeelding.
|

De
Paardenkopnevel
is een van de best te identificeren objecten in de onmetelijke ruimte. Hij
staat in Orion en is een deel van een lange donkere wolk moleculair gas. De
rode gloed is hydrogeen gas afkomstig achter de nebula en geïoniseerd door
de dichtbijstaande ster Sigma Orionis.

Compacte kern van de
Galaxy M87. Astronomen
zijn van mening dat de Hubble een intrigerende ontdekking heeft gedaan met
een zwart gat dat 2,6 biljoen maal de massa heeft van de Zon. Hij bevindt
zich in het centrum van de reusachtig elliptische Galaxy M87. Bovenstaande
afbeelding laat zien dat de sterren sterk naar het centrum van M87 worden getrokken om daar in het zwaartekrachtveld te verdrinken.

Met een infrarood camera is tussen twee spiraalgalaxies in, de
Galaxy Arp 220
ontdekt in een dreigende conflict-situatie. Er dreigt een geweldige botsing
tussen twee galactische kernen tot een nieuwe sterrenformatie. Het heldere
maanvormig object bevat een kern met 1 biljoen sterren. De kern van de
andere galaxy vlak in de buurt is het ronde object links van de maanvormige
cluster. Beide kernen staan op 1.200 lichtjaar van elkaar en draaien om
elkaar heen. |